Zamawianie ziół oraz bezpłatne konsultacje: tel.: 784 676 154, e‑mail: ziola@uncaria.pl

Ojciec Edmund Szeliga

Ojciec Edmund Szeliga w Peru

Ojciec Edmund Szeliga (1910-2005)

Ojciec Szeliga odkrył, że w roślinnym świecie Amazonii i Andów kryje się największa apteka świata. Dzięki badaniom w zakresie fitoterapii zbudował pomost między medycyną tradycyjną Indian a medycyną konwencjonalną. Aby tego dzieła dokonać, zaprzyjaźnił się z Indianami, potomkami pierwotnych mieszkańców tego kontynentu.

W 1965 roku ojciec Szeliga zaczął oficjalnie leczyć preparatami roślinnymi przeróżne schorzenia, z którymi od lat borykała się medycyna i robił to bardzo skutecznie przez 40 lat. W prowadzonych przez niego kartotekach, w których zapisywał kuracje ziołowe, do końca 2002 roku odnotowano 35 tysięcy przypadków wyleczeń, głównie z chorób nowotworowych.

Ojciec Szeliga w Peru

Ojciec Szeliga z ulubionymi papugami
Ojciec Szeliga ze swoimi ulubionymi papugami

Na początku lat trzydziestych XX wieku, po odebraniu święceń kapłańskich w Polsce w kongregacji księży Salezjanów wysłany zostaje na misje do Peru. W siedzibie zgromadzenia księży Salezjanów w Cuzco, prastarej stolicy Inków, dojrzewa do pełnienia chrześcijańskiej misji wśród amazońskich Indian Z wytrwałością kontynuuje naukę języka, qeczua, którym porozumiewa się większość Indian peruwiańskich, poznaje też ich dzieje i zwyczaje. Wkrótce potem opuszcza Cuzco i udaje się do peruwiańskiej dżungli wzdłuż doliny rzeki Urubamba, w okolicach Machu Picchu. Dalej czeka go terra incognita.

Nikt spośród białych tak daleko w dżunglę się nie zagłębił. Pod dwóch tygodniach marszu dociera do szczepu Pirów. W indiańskich wioskach przyjęto go z nieukrywanym zainteresowaniem, ale i z powściągliwością. Minęło dobrych kilka miesięcy zanim zapanowała serdeczność. To właśnie tam, na terytorium Pirów po raz pierwszy zetknął się z tradycyjną medycyną indiańską, poznawał indiańskie sposoby terapii i rośliny, z których przyrządzano leki. Zafascynowany przypadkiem uzdrowienia chłopca porażonego śmiertelnym ukąszeniem najgroźniejszej amazońskiej żmii z coraz większą ciekawością pochłaniał zawiłości tej tajemnej wiedzy.

Odkrycie peruwiańskiego zioła Vilcacora

Kiedy odwiedzał braci w Cuzco, sprowadzał z Limy książki i atlasy przyrodnicze, akademickie podręczniki medyczne i chemiczne, by w dżungli móc oddawać się gruntownym studiom. Ponad czterdzieści lat spędził ojciec Szeliga wśród Pirów, a potem Machiquengów. Poznane zioła i rośliny lecznicze oddawał do badań laboratoryjnych na Uniwersytecie w San Marcos w Limie. To właśnie w laboratoriach tej uczelni ustalono skład chemiczny vilcacory (Vilacacora Uncaria Tomentosa, Koci pazur). W roku 1962, również na prośbę ojca Szeligi, wszechstronnie zbadali ją Włosi na Uniwersytecie Neapolitańskim.

W następnym roku Wilkakora została przebadana przez Amerykanów na Uniwersytecie w Miami. Świat nie dowierzał doniesieniom, że amazońskie pnącze – zioło Vilcacora, zawiera tak silne alkaloidy i glikozydy. Potem po Vilcacora sięgnęli biochemicy z Anglii, Niemiec, Węgier i Australii.

Kuracje ziołowe Ojca Szeligi

Ojciec Edmund Szeliga odkrył, że w roślinnym świecie Amazonii i Andów kryje się największa apteka świata. Dzięki badaniom w zakresie fitoterapii zbudował pomost między medycyną tradycyjną Indian a medycyną konwencjonalną. Aby tego dzieła dokonać, zaprzyjaźnił się z Indianami, potomkami pierwotnych mieszkańców tego kontynentu. Za tę bezinteresowną przyjaźń i pomoc Indianie odwdzięczyli się zaproszeniem go w świat uprawianej od wieków medycyny tradycyjnej. Oddany Indianom, dbał o ich środowisko naturalne, podejmując odważne działania na rzecz ochrony przed dewastacją bogatej w lecznicze zioła dżungli amazońskiej. Doprowadził do nadania kilku indiańskim plemionom dokumentów własności na ponad 120 tys. ha amazońskiej dżungli.

W 1965 roku ojciec Szeliga zaczął oficjalnie leczyć preparatami roślinnymi przeróżne schorzenia, z którymi od lat borykała się medycyna i robił to bardzo skutecznie przez 40 lat. W prowadzonych przez niego kartotekach, w których zapisywał kuracje ziołowe, do końca 2002 roku odnotowano 35 tysięcy przypadków wyleczeń, głównie z chorób nowotworowych.

Ksiądz Edmund Szeliga otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień, m.in. w roku 2002 został odznaczony Orderem Orła Białego przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Do końca swego długiego i twórczego życia pomagał chorym z całego świata i studiował właściwości peruwiańskich ziół – amazońskich i andyjskich roślin leczniczych.

Zmarł w roku 2005 w Limie i spoczywa tam na cmentarzu El Angel.

Ojciec Szeliga - pamiątkowe zdjęcie
W roku 2002 został odznaczony Orderem Orła Białego przez Prezydenta RP.
Ojciec Szeliga z wizytą u pacjentów z USA
Ojciec Szeliga z wizytą u pacjentów z USA, uczestnikiem spotkania był jego asystent Marek Lubiński
Ojciec Szeliga - Lima
Peru, Lima 1998 r.
Ojciec Szeliga z grupą pacjentów z Polski i Peru
Z grupą pacjentów z Polski i Peru